Balans in je leven

Iemand kwam naar mij toe met de vraag of sommige mensen als pessimist geboren worden.

Waarom ben ik altijd zo pessimistisch?

Nu ben ik geen psycholoog of deskundige, dus of sommige mensen zo geboren worden dat weet ik niet. Wat ik wel weet is dat de ene persoon wel iets minder apen en beren op de weg ziet dan de andere persoon.

Dit zal een combinatie zijn van karakter, opvoeding en omgeving. Alleen geloof ik er wel in dat onze gedachten bepalen hoe wij ons voelen, en hoe wij naar situaties kijken. In feite kunnen we er dus wel wat mee doen gelukkig.

Bij de één is het glas halfvol, bij de ander halfleeg en slimme mensen kijken hoe ze het glas zelf kunnen vullen en zoeken naar de kraan.

Met andere woorden, we hebben optimisten, pessimisten en realisten.

Vaak wordt gezegd dat de optimisten onder ons het beste in het leven staan. Uiterlijk is dat ook het geval, ze lachen meer, hebben minder zorgen en ze gaan er in de eerste instantie vanuit dat het heus wel goed zal gaan. Zo niet? Dan sturen we later wel bij. Je ervaart dan minder stress, wat weer een goede uitwerking heeft op je lichamelijke en geestelijke gezondheid.

Ik zeg bewust : ‘Uiterlijk..’ Het werkt pas echt als je het innerlijk ook daadwerkelijk voelt! Je kunt ook uit angst maar blijven lachen en je omgeving inclusief jezelf voor de gek houden. Als je het alleen maar roept en niet voelt dan werkt het dubbel en dwars tegen je uiteindelijk. Omdat je dan je emoties wegduwt, en dat is niet gezond.

Nuchtere mensen zijn realisten. Optimisten en pessimisten  hebben meer pieken en dalen in emoties. Uiteindelijk gaat het allemaal wederom om de juiste balans te vinden. Want emoties mogen er echt wel zijn! Niet alleen de mooie en gelukszalige emoties maar juist ook de vervelende emoties. Het is als een weegschaal, en het is gewoon niet handig als die volledig 1 kant door slaat.

Hij mag best wel eens een beetje heen en weer schommelen, maar als je merkt dat hij teveel doorslaat is het tijd om aan de andere kant wat gewicht in de strijd te gooien. Als je merkt dat je alles weer heel zwaarmoedig ervaart, spreek jezelf dan moed in. Relativeer en breng wat positieve punten naar voren. Ook al weet je de uitkomst niet, vertel jezelf dat je erin mag geloven dat alles goedkomt, tot het tegendeel bewezen is.

Soms blijf je maar positief jubelen, alles om je heen stort in, je raakt alles kwijt, er is werkelijk echt geen lichtpuntje meer te vinden. En toch door blijven gaan en lachen : Alles komt goed hoor!

Heel fijn…. alleen mag zelfs de grootste optimist wel eens toegeven aan zijn negatieve emoties. ‘Ja! Ik ben bang dat het nooit meer goed komt! Ik ben een pechvogel en baal daar stevig van, ik praat het van me af, vind het nu even heel erg, en ik laat het toe! Een lekkere jankbui erachteraan en de tranen spoelen het verdriet en je gebrek aan vertrouwen van je af. Snotter het lekker van je af, ook dat is goed voor je!

Of je nu de eeuwige optimist, de eeuwige pessimist of de realist bent, zolang jij jezelf er van bewust bent dat je teveel neigt naar een uiterste, kun je zelf de weegschaal weer in balans brengen. En lukt je dit zelf niet? Dan is er vast wel iemand in je omgeving die als klankbord wil fungeren om samen met jou de boel weer wat in balans te krijgen.