Balans in je leven

Iedere geest heeft een masker nodig. Sterker nog, om iedere diepe geest groeit voortdurend een masker heen. Dankzij de voortdurend onjuiste, want oppervlakkige uitleg van ieder woord dat hij zegt, iedere stap die hij doet, elk levensteken dat hij geeft.

Give a man a mask, and he’ll become his true self

Nietzsche

Om deze uitspraak te begrijpen kun je als voorbeeld noemen, dat de meest betrouwbare persoonlijke antwoorden anoniem geschreven worden. Als mensen een antwoord geven terwijl ze niet anoniem zijn, zullen ze zichzelf toch vaak anders voordoen uit vrees voor het oordeel van anderen.

Als je eenmaal een masker hebt opgedaan, kun je vrijuit zeggen wat je diepste gevoelens zijn, en zonder angst je ongezouten mening geven.  Ik denk hierbij ook aan het biechthokje van de priester…

Een mens is het minst zichzelf als hij uit eigen naam spreekt. Geef hem een masker en hij spreekt de waarheid.

Oscar Wilde

In feite is het contact met andere mensen juist waardoor maskergedrag ontstaat. Door het contact met andere mensen ontstaan pas gevoelens als haat, liefde, schaamte en onzekerheid. In deze periode waarin juist het ‘jezelf zijn’ zo wordt aangemoedigd is dit wel een onderwerp om eens bij stil te staan.

Mensen kunnen anoniem spreken, maar ook vanuit een bepaalde rol spreken.

Je ware zelf is dus achter het masker te vinden. Juist door angst of onzekerheid voor het oordeel van anderen ga je bewust of onbewust toch een soort van rol aannemen om er voor te zorgen dat je niet geraakt kunt worden. Andersom kun je ook achter een soort masker van vriendelijkheid blijven om anderen niet te kwetsen.

Nietzsche en Oscar Wilde benoemen dit fenomeen omdat het inderdaad de waarheid is. Een eye opener richting de medemens.

Maar wat als we dit maskergedrag eens bij  onszelf onderzoeken? Hoe vaak doen we zelf mee aan het vermaskeren van onze ware gevoelens, onze ware ik? Het is een noodzaak om zodoende staande te blijven in de maatschappij, maar in hoeverre geloven we zelf in dit maskergedrag.

Dan komt voor mij de noodzaak van je omgeving. Welke mensen laat je toe in je leven, en in hoeverre prikkelen ze je tot interspectie? Als je geen mensen om je heen hebt die je zo nu en dan een spiegel voorhouden, om zodoende eens achter dat masker te kijken, zouden we dan wel dichter bij onze ware IK kunnen komen?

Onze diepste ware IK is waar het geluk te vinden is. Vaak geloven we uiteindelijk zelf in de maskers die we opzetten uit angst of overlevingsdrang in de maatschappij.  Als je die Angst los kunt laten, en omzetten in Liefde wat zou je dan allemaal ontdekken over je ware verlangens!

Geef iemand een masker, en hij zal je de waarheid vertellen.

Neem iemand zijn masker eens af, door hem een spiegel te geven. En moedig dan die persoon en jezelf aan om alsnog de waarheid te spreken. Geen angst, geen oordeel alleen maar vertrouwen en liefde.

Door het masker in te ruilen voor een spiegel, de angst in te ruilen voor liefde, zul je dichter bij je ware bron komen en als mens geestelijk groeien en meer geluk ervaren. Dan pas zal de beste versie van jezelf en die ander een vruchtbare bodem krijgen om verder te groeien.