Balans in je leven

Steeds meer blijkt hechting de basis te zijn van intieme relaties.

De liefde heeft pas sinds een jaar of 15 de aandacht van de wetenschap. Er voltrekt zich een soort stille revolutie van heel diverse soorten wetenschappers. De vraag is dan ook vaak : ‘Wat gebeurt er toch in al die vreselijke dis-functionele relaties.’

Je hoort steeds vaker dat mensen in relatie therapie gaan. Waarom zijn de emoties zo enorm heftig, zijn mensen volledig overstuur en hebben ze vooral het gevoel in de relatie met de ander te ‘verzuipen’ ? Waar gaat die worsteling van mensen met relatieproblemen nou werkelijk over? Hoe ziet een goede liefdes relatie er uit, en vooral wat zijn de onderdelen waar een puur en echt liefdeskoppel aan moet voldoen?

Steeds duidelijker blijkt dat seksualiteit zeker bij een liefdesrelatie hoort, maar dat romantische liefde zoveel meer is dan dat. Steeds weer blijkt dat ‘Hechting’dé basis is van intieme relaties.  Er hoort sprake te zijn van gelijkwaardigheid en wederkerigheid. Ook van emotionele afhankelijkheid, en die geldt als het goed is voor beide partners.

Emotionele afhankelijkheid, het staat haaks op hoe wij in onze westerse samenleving de autonomie en het individualisme voorop stellen. We willen authentiek, zelfstandig, zelf-redzaam en onafhankelijk zijn. Vooral na een mislukte liefdesrelatie is dit de grote wens van velen. Geen risico,s meer nemen maar op jezelf vertrouwen en bouwen.

Eigenlijk ontkennen we hiermee het levensbelang van verbinding. We denken dat het zwak is om afhankelijk te zijn van andere mensen.  En toen kwamen de studies naar Oxytocine…

Dit ‘knuffelhormoon’ wordt alleen gevonden bij zoogdieren die zich met elkaar verbinden! Mensen die emotionele verbondenheid aan durven te gaan zijn geestelijk maar óók lichamelijk gezonder dan mensen die sociaal geïsoleerd leven.Geliefd worden is een enorme bron van kracht waaruit we kunnen putten. De liefde is krachtig en uit die bron kun je oneindig putten.

Waarom gaat het dan juist zo vaak mis?

Door onzekerheid gaan partners zoeken naar bevestiging. Ze gaan dan duwen en trekken aan de ander. Ze gaan de ander bekritiseren, en de ander trekt zicht terug. Als de één een stap naar voren zet, doet de ander een stap naar achteren. Dit is funest want op deze manier is het onmogelijk om verbondenheid te realiseren. Het gaat voelen als een beklemming. En beklemming is de naam van de bijl die de relatie aan stukken kan hakken. Eenzaam zijn in een relatie wordt als pijnlijker ervaren dan eenzame momenten als je werkelijk alleen bent.

De liefde heb je geen controle over, de liefde zit vol risico,s. Pas als je emotioneel je bloot durft te geven aan je partner, als je durft te praten over je angsten, wensen maar ook zwakheden, pas dan zal de liefde de ruimte krijgen. Naar mijn mening is het niet de kunst van het beter communiceren, maar in het toelaten van emotionele verbondenheid. Liefde bestaat niet uit woorden, maar uit gevoelens. De magie van ware liefde bestaat uit een verbondenheid in alle vrijheid. Liefde is in elkaar de vonk herkennen, de vonk die in de ogen aanwezig is, de spiegels van de ziel.

Voor veel mensen is het al moeilijk om af te stemmen op hun eigen emoties. Tegenwoordig is mindfulness, yoga en het lezen van zelfhulpboeken helemaal ‘IN’ . Het kan je helpen, maar het kan ook zoeken blijven… het is een lapmiddel..

Wend je liever tot de liefde, uit onderzoek is gebleken dat dit veel beter werkt. Het is de natuurlijke manier van balans, hormomen en lichaam en geest zullen dan als van nature een éénheid zijn, de natuur heeft het helemaal niet zo gek bedacht!