Balans in je leven

Ons zelfgebouwde voetstuk.

Soms is het zo’n korte omschrijving die je doet glimlachen. Een uitspraak die je onthoudt omdat het zo lekker duidelijk aangeeft hoe krom je soms in het leven staat. Het maakt dat je jezelf eventjes iets minder serieus gaat nemen. Is dat negatief? Jezelf iets minder serieus nemen klinkt niet echt vooruitstrevend.

In gedachten zie je jezelf boven op dat figuurlijke voetstuk staan. Wil je dat? Nee helemaal niet, je wilt gewoon een goed mens zijn, die slaagt in het leven, die eruit haalt wat erin zit, en die zeker niet de kantjes er van af loopt. Flink zijn, je best doen en vooral al je talenten ontdekken en benutten. ( en dat ratel je op zonder adem te halen? )

‘ Niet dat ik mezelf op een voetstuk zet, helemaal niet! ‘ 

Onee? Het is nogal wat, er mist in die opsomming wel een stukje ontspanning voor jezelf.

Bovenop dat voetstuk is namelijk geen ruimte voor mislukken, even niks doen of even achterover hangen… en laten we eerlijk zijn, dat voetstuk heeft niemand voor je bedacht he! Het is door jezelf gevormd, dat zelfbeeld waaraan jij moet voldoen.

Dit zijn van die gesprekjes die iedereen eens met zichzelf zou moeten voeren. Jezelf even wat minder serieus nemen, jezelf maar zeker ook het leven en alles om je heen eens wat minder serieus nemen. Niemand heeft je dat voetstuk opgeschopt, sterker nog je hebt het zelf bedacht en echt niemand die het opmerkt dat je er eventjes af stapt!

Hoe groot je problemen ook zijn, soms mag je er best wel even niks van vinden. Als je overspoeld wordt door emoties en verantwoordelijkheden, denk dan aan die uitspraak. ‘ Je zelfgebouwde voetstuk’ en stap er in gedachten met een glimlach van af.

En dat is best wel slim, je zult ervaren dat de wereld ook zonder jouw inzet wel door draait. Dat zijn van die momenten dat je jezelf best wel wat minder serieus mag nemen.